Mobbing – İşyerinde Psikolojik Taciz

(2)Özgüvenini, özsaygısını ve değerlilik duygusunu sarsmaya çalışma (ör: “küçük düşürülür”, “aşağılanır”, “hakarete ve kötü muameleye maruz kalır”, “tehdit edilir”); (3)Sosyal ilişkilerini kısıtlama (ör: “yalnız bırakılmaya çalışılır”, “onunla arkadaşlık edenlere iyi gözle bakılmaz”); (4)Saygınlığını ve onurunu zedeleme (ör: “herkesin önünde aşağılanır”, “hakkında asılsız dedikodular çıkarılır”, “alay edilir”). Fakat iş yerinde yaşanan her türlü çatışmanın ya da gerginliğin mobbing olarak nitelenmesi doğru değildir. Sıradan bir çatışma ya da gerginlikte yaşananlar belli bir olay ya da olaylar ile sınırlıyken, mobbingde hedefte belli bir kişi vardır. Başka bir deyişle mobbing, belli bir kişinin sistemli olarak psikolojik baskı altında tutulmasıdır.

Kişiyi psikolojik olarak yıldırmayı amaçlayan bu tutum ve davranışlar, hedef olan kişinin iş ve yaşama karşı isteklikliğini, ruh sağlığını ve beden sağlığını olumsuz etkileyebilir. Fakat mobbingin etkisinin yalnız hedef alınan kişi ile sınırlı kalmadığı, tüm kurumu etkilediği ve çalışanlarda verimliliği ve dayanışmayı azalttığı görülmektedir.

Ülkemizde mobbing olaylarının ne kadar sıklıkta görüldüğü bilinmemekle birlikte, iş yerlerinde ilişki biçiminin hiyerarşik nitelikler taşıması ve denetim düzeneklerinin yeterince çalışmaması nedeniyle yaygın olarak görüldüğü tartışma götürmez bir gerçektir.

Mobbing olarak nitelenebilecek davranışlar arasında “yöneticinin açıkça aşağılayıcı tutum ve davranış göstermesi”, “yöneticinin randevu vermemesi”, “usulsüz soruşturma açılması ve ceza verilmesi”, “soruşturmanın usulsüz biçimde yürütülmesi”, “hukuk dışı, etik kurallara ve mesleki geleneklere aykırı tutum ve davranışlarla baskı oluşturulması”, “dilekçelere cevap verilmemesi”, “izinlerin onaylanmaması ya da geciktirilerek onaylanması”, “mesleğini yürütmenin engellenmesi”, “asılsız söylentiler çıkarılması”, “her hangi bir alanda başarılı olma olasılıklarının engellenmeye çalışılması”, “diğer çalışanlardan farklı olarak bazı kişilerin başarılarının görmemezlikten gelinmesi”, “tecrit etmeye, yalnız bırakılmaya çalışılması”, “iş arkadaşlarını bazı kişilerin aleyhine karar almaya zorlama”, “hizmetin gerektirdiği destekten (personel, techizat) yoksun bırakma” sayılabilir.

Prof. Dr. Erol Özmen

Muayenehane:
Talatpaşa Bulvarı, No: 50, Dora Apt, Kat: 3, Daire: 3, Alsancak, İzmir
Yüz yüze ya da  online görüşme randevusu için telefon : 0 542 236 13 54

Yazılı olarak izin alınmadan alıntı yapılamaz.

Prof. Dr. Erol Özmen’in diğer makaleleri için lütfen tıklayınız