Sevgi

Sevgi insan yaşamını anlamlı hale getiren en önemli öğelerden birisidir. Her insanın sevgiyi yaşama,sevgiyi hissetme ve ifade etme biçimi büyük farklılıklar gösterir. Sevgi, herkesin hayatında vazgeçilemez bir biçimde bulunur. Fakat nasıl yaşandığı ve nasıl geliştirilebileceği pek düşünülmez.

Sevgi, en derinden özlenen bir şey iken; başarı, ün, para, güç gibi başka şeyler çoğu zaman onun önüne geçer.

Sevgi daha çok bir sevilme sorunu olarak görülür ve daha çok sevilmenin yolları bulunmaya çalışılır; sevmeyi öğrenmek içinse hiçbir şey yapılmaz.

Sevmekten korkan, sevilmekten korkan, sevgi bağımlısı olan; sevilmek için kendi isteklerini bütünüyle ihmal eden bir çok kişi vardır. Çoğu zaman farklı duygular ya da gereksinimler sevgi olarak adlandırılır

Peki siz, sevebilen bir insan mısınız ? sevilen bir insan mısınız ? Sevilen bir kişi olmak için kendisinden, kendi isteklerinden, kendi gereksinimlerinden vazgeçen bir çok insan bulunmaktadır. Siz, kendiniz olarak, kendi istek ve gereksinimlerinize sahip çıkarak sevilen bir kişi olabiliyor musunuz ? Başkalarına sizi sevmeleri için izin verir misiniz ? Yakınlaşmak, bazı insanlarda büyük bir korku uyandırır.

Sevgiyi hiç sorguladınız mı ? “Gerçek sevgi” aranır; ne demekse. Sevgi yaşanırken sorgulanmaz çoğu zaman; eksik bir şeyler kaldığında, yanlış bir şeyler olduğu sezildiğinde sorgulanır. Bazen de bu sorgulama sevgiyi yaşayamamanın acısına katlanma işlevi görür.

Hem kendinize hem başkasına sevmeme hakkı tanır mısınız ?
Sevgi herkesin bildiği, bildiğini sandığı, bildiğine inandığı ama anlatamadığı bir şeydir. Herkesin üzerinde anlaştığı bir tanımı yok sevginin. Her tanımda bir şeylerin eksik kaldığını hissedersiniz. Sevgi tanımlanamaz, yaşanır ancak.

Sevgi, önemsemek,ilgi göstermektir. Saygı duymak, anlayış göstermek; sorumluluk hissetmek; yakınlık duymak; sıcaklık hissetmek; benimsemektir. İnsanın doğasında bulunan, yaşamı renklendiren ve anlamlandıran en güzel özelliklerinden birisidir sevgi. Sevginin bütünleştirici yönü vardır. Bu bütünleşmenin temel özelliği hem kendini hem karşıdakini olabildiğince ihmal etmemesi, eksilten değil çoğaltan nitelikler taşımasıdır.

Sevgi, olduğu gibi kabul etmeyi, onun gereksinimlerini-isteklerini anlamayı, bunları karşılamak için sorumluluk duymayı, ona ilgi göstermeyi, ona bağlanmayı, düşüncelerine ve duygularına saygı duymayı kapsar. Sevgi, sevilen kişide anlaşıldığı, benimsendiği, önemsendiği duygusu yaratır, değerlilik duygusu verir.

Herkes kendisinin sevgiyi en olgun biçimde yaşadığını düşünür. Oysa bir çok kişi yanılır bu konuda. Sevgi gelişen ve geliştirilebilen bir olgudur. Olgun sevgi, iki kişinin bireyselliklerini yitirmeden bütünleşmesidir. Sevgi, kişinin kendisini sevmesini, değerli bulmasını ve kendisine güvenmesini gerektirir. Kendisiyle barışık, kendisini tanıyan, kendisini seven, kendisinden memnun bir kişi, başkalarını da sever.

Sevginin bir alışveriş olarak düşünülmesi, pek çoğumuz için rahatsız edici bir durumdur. Oysa verme sevginin doğal bir uzantısıdır, ama almak niyetiyle verilmez.

İnsanın diğer gereksinimlerinden ayrışmış bir sevgi yaşadığını iddia etmek mümkün değildir. Başka istek, dürtü ya da gereksinimler ne kadar çok karışıyorsa; hissedilen, sevgi olmaktan o kadar uzaklaşır.

Bazen yaşanan sevgiye, suçluluk duygularının karıştığı görülür. En tipik örneği çalışan anne ve babalarda ve anne babaları uzaklarda yaşayanlarda görülür.

Bazı kişiler beğenilmek gereksinimi içindedirler. Değerlilik duygularını koruyabilmek için dışarıdan gelen beğeniye muhtaçtırlar. Bazı insanların sevgilerine sevgi açlığı karışmıştır. Diğer insanların sevgilerini elde etmek için ellerinden gelen her şeyi yaparlar.

Bütün bu söylediklerim ile yaşanan sevgileri eleştirmeyi ya da yargılamayı amaçlamadım. Yapmaya çalıştığım yalnız anlamaya çalışmaktı. Size de öyle yapmanızı öneririm “gerçek” sevgiyi (ne demekse ?) ararken yaşanan sevgilere haksızlık etmeyiniz. Sevgi, sevgi yaşamak amaçlanarak yaşanamaz. Sevgi, ilişkilerde kendiliğinden doğar. Saf sevgi’yi bulma isteği büyük bir yanılgıdır. Her sevgide biraz sevgi olmayan bir şeyler vardır. En doyumlu yaşanan sevgi de başka şeylerin en az karıştığı sevgidir.

Prof. Dr. Erol Özmen

Muayenehane:
Talatpaşa Bulvarı, No: 50, Dora Apt, Kat: 3, Daire: 3, Alsancak, İzmir
Yüz yüze ya da  online görüşme randevusu için telefon : 0 542 236 13 54

Yazılı olarak izin alınmadan alıntı yapılamaz.

Prof. Dr. Erol Özmen’in diğer makaleleri için lütfen tıklayınız